ΣΠΑΣΜΕΝΟ ΚΑΡΑΒΙ
Σπασμένο καράβι νάμαι, πέρα βαθιά
-έτσι νάμαι-
με χώρις κατάρτια, με χώρις πανιά
να κοιμάμαι
Ναν΄αφράτος ο τόπος κι η ακτή νεκρική
γύρω γύρω
με κουφάρι γυρτό και με πλώρη εκεί
που θα γείρω.
Ναν΄η θάλασσα άψυχη και τα ψάρια νεκρά
-έτσι νάναι!-
και τα βράχια κατάπληκτα και τ΄αστέρια μακριά
να κυττάνε...
Δίχως χτύπο οι ώρες, και οι μέρες θλιβές
-δίχως χάρη-
κι έτσι κούφιο κι ακίνητο μεσ΄σε νύχτες βουβές,
το φεγγάρι.
............................................................................
Έτσι νάμαι καράβι γκρεμισμένο, νεκρό
-έτσι νάμαι-
σ΄αμμουδιά πεθαμένη και σε κούφιο νερό,
να κοιμάμαι....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου