«Στοχάσου»:

«Στοχάσου για λίγο τον ήλιο της νιότης σου.
Εκείνο που έλαμπε σαν ήσουν δέκα χρονών...
πόσο γυρέψαμε- θαύματα είμαστε θαύματα.
Ο κόσμος ήταν ίσιος κι άπειρος,
να που έγινε καμπύλος γλιστρώντας
ο ένας μέσα στον άλλο.

Η σκέψη είναι λιγνή, αδύναμη, ανώφελη,
μια κορδέλα ομίχλης όπως ο Γαλαξίας.
Κι ο κόσμος ένυλος, πλατύς, τρομαχτικός
είναι αληθινός σαν τον τοίχο της Κόλασης...

Μη φοβάστε τη θλίψη σας,
είναι δική μου, είναι δική μας, είναι δική του.
Μη φοβάστε, ιδού η ειρήνη, η ζωή.
Η ζωή είναι αξιοθαύμαστη.
Η ζωή είναι ματαιότης.
Η ζωή είναι αξιοθαύμαστη.
Η ζωή είναι αξιοθαύμαστη, είναι ματαιότης».

Απόσπασμα...