Ἔτσι ποὺ γυρίσαμε
γυαλίζουνε οἱ ράγιες στὸ σκοτάδι
ἀπ’ τὴν πολλὴ σιωπὴ
ἔτσι ποὺ γυρίσαμε
βρήκαμε τοὺς εἰσπράκτορες σφαγμένους
καὶ τὸ πεντακοσάρικο γιὰ τὸ εἰσιτήριο
θὰ μᾶς περισσεύει
καὶ τὰ τέσσερα χρόνια
γι’ αὐτὸ ποὺ λέγαμε ζωή μας
θὰ μᾶς λείπουν
ἔτσι ποὺ γυρίσαμε κι οἱ δρόμοι προχωρᾶνε
τετραγωνίζοντας τὴν ἄδεια πολιτεία
σὲ πένθιμους φακέλους
κι αὐτὸς ὁ ἀστυφύλακας περνάει καὶ χασμουριέται
Θεέ μου! ἃς μίλαγε τουλάχιστον αὐτὸς
κι ἅς μοῦ ζητοῦσε
τὴν ταυτότητά μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου