III
Τραβερσωμένοι ἃς πᾶμε ἔτσι ἀκόμα!..
Πρωτοχρονιὰ ἕξι φορὲς μακρι’ ἀπ’ τὸ σπίτι:
– Λιμάνια νέα ἀκόμη ὑπάρχουνε γιὰ νὰ μᾶς στείλουν,
κυνηγητὸ τοῦ ναύλου γύρω ἀπ’ τὰ δώδεκα σελίνια
ἀπ’ τὸ ποτάμι πάνω γιὰ τὸ Κόντινεντ δὲ θὰ τελειώσεις.
Πρωτοχρονιὰ ἕξι φορὲς μακρι’ ἀπ’ τὸ σπίτι,
τὰ γράμματα ἔχουν γίνει πιὰ σωρὸς ποὺ τὰ βαριέμαι
σ’ ἕνα συρτάρι· νὰ μὴν ξαναγράψεις!
Τραβερσωμένοι ἃς πᾶμε ἔτσι ἀκόμα…
Λιμάνι’ ἀκόμα νέα ὑπάρχουνε νὰ μᾶς τραβήξουν;
Ἕνα κρεβάτι στεριανὸ μ’ ὀχτὼ ὧρες ὕπνο,
ἕνα βιβλίο ἥσυχα τὸ βράδι νὰ διαβάζεις
σὲ μιὰ γωνιά, αὐτὰ πῶς νὰ ὑπάρξουν, φίλε;
Τραβερσωμένοι ἃς πᾶμε ἔτσι ἀκόμα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου