Αναγνώστες

Γιατὶ τὸ ξέρω· πιὸ βαθιὰ κι ἀπ᾿ τὸν πηχτὸν ἀστρόφως, κρυμμένος σὰν ἀετός, μὲ περιμένει, ἐκεῖ ποὺ πιὰ ὁ θεῖος ἀρχίζει ζόφος, ὁ πρῶτος μου ἑαυτός... ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ

Σάββατο 19 Μαρτίου 2011

ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΜΕ ΤΟΣΑ ΧΡΩΜΑΤΑ

Ο καιρός της Ανοίξεως τίποτα δεν εμποδίζει

ένας βαθύς πατέρας διώχνει τις βροχές

κυματίζοντας πεύκα χλόη αμυγδαλιές

με θαλάσσιον ήλιο.

Κι απ’ τη χαρά της μοναξιάς ωσάν αστέρι

πάλιν η αγάπη ταξιδεύει στον τρυφερό της Αττικής αέρα

καθώς φωνάζω τ’ όνομά σου κι αποκρίνεσαι

πράσινα φύλλα Μαίρη μαργαρίτες το παρθένο κίτρινο.

Δεν υπάρχουν σχόλια: