Αναγνώστες

Γιατὶ τὸ ξέρω· πιὸ βαθιὰ κι ἀπ᾿ τὸν πηχτὸν ἀστρόφως, κρυμμένος σὰν ἀετός, μὲ περιμένει, ἐκεῖ ποὺ πιὰ ὁ θεῖος ἀρχίζει ζόφος, ὁ πρῶτος μου ἑαυτός... ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ

Παρασκευή 29 Απριλίου 2011

Το βαλς του κόσμου

Μικρή η μέρα
κι ακατάδεχτη στις ονειροπολήσεις.
Περνάει από μπροστά σου βιαστική,
πολυάσχολη,
προσηλωμένη στην οικονομία
της επανάληψης.
Επτά βήματα απαράλλαχτα
από Δευτέρα ως Κυριακή
κι ο τακτικός χρόνος παράμερα
διπλώνει με σπουδή
την κοινοτοπία του
πάνω σε τόπια και τόπια ονείρων.
Στενόχωρο δωμάτιο
η έμπνευση του καθημερινού.
Σε περιορίζει στο ελάχιστο
κι εσύ να λαχταράς
να αυτοσχεδιάσεις το άπειρο
αγκαλιά μ’ ένα ξυπόλυτο θαύμα.

Μόνο τότε που με φίλησες
θυμάμαι,
χόρεψα βαλς τον Κόσμο
σ’ ένα λεπτό του αιώνα,
ποιητική αδεία.

2 σχόλια:

~reflection~ είπε...

Απλώσαμε σάλα Ιδιωτικών Δεξιώσεων το Ποίημα. Κάθε φορά που η Μουσική μέσα μας συναρμολογεί βήματα χορού, οι λέξεις αγκαλιασμένες σμίγουν τη Γραφή με την Αναγνωση...

Χορευτικα Ταξίδια, Στρατή..
από εδώ ως το Απειρο των Ποιητων...


Πάντα Υπέροχος....

σε φιλώ..

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Όχι εγώ Κάκια μου,
υπέροχη η Λίλιαν!
εγώ αναρτώ την ποίηση που μου αρέσει!
και μετά θα σου ζητήσω δικά σου..
να ετοιμάζεσαι..