Αναγνώστες

Γιατὶ τὸ ξέρω· πιὸ βαθιὰ κι ἀπ᾿ τὸν πηχτὸν ἀστρόφως, κρυμμένος σὰν ἀετός, μὲ περιμένει, ἐκεῖ ποὺ πιὰ ὁ θεῖος ἀρχίζει ζόφος, ὁ πρῶτος μου ἑαυτός... ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ

Πέμπτη 5 Μαΐου 2011

Εραστές

Όταν νυχτώνει στο ίδιο δωμάτιο,
τα ίδια κορμιά,οι ίδιες ετερόκλητες ζωές θρυμματίζονται στου πάθους το σφυροκόπημα.
Με το πρώτο φως της μέρας
συγκολλούν όπως όπως τα κομμάτια τους, σπρώχνονται στο διάδρομο
και επιστρέφουν στις θέσεις τους χωρίς ν΄ανταλλάξουν
ούτε μια «Καλημέρα».

Δεν υπάρχουν σχόλια: