Όπως το φως ενός ονείρου,
που δεν σημαδεύει τον κόσμο, αλλά υπάρχει,
έτσι έχω ζήσει εγώ
οραματιζόμενος
ένα μέρος από σένα, που δεν γνωρίζεις,
τη ζωή που έχεις ζήσει στις σκέψεις μου...
Κι αν κι εσύ δεν το ξέρεις, σ' έχω δει
να διασχίζεις την πόρτα χωρίς να λες όχι,
ζητώντας μου ένα τασάκι, περιεργαζόμενη τα βιβλία,
ανταποκρινόμενη στον πόθο των χειλιών μου
με τα χείλη σου από ουίσκι
ακολουθώντας τα βήματά μου ως το υπνοδωμάτιο.
Έχουμε μιλήσει, επίσης,
στο κρεβάτι, χωρίς βιασύνη, πολλά βράδια
αυτό το κρεβάτι του έρωτα που δεν γνωρίζεις,
που μένει το ίδιο
κρύο όταν εσύ φεύγεις.
Αν κι εσύ δεν το ξέρεις σ' επινοούσα μαζί μου,
κάναμε χιλιάδες σχέδια, περπατήσαμε
σε όλες τις πόλεις που σου άρεσαν,
θυμηθήκαμε τραγούδια, διαλέξαμε παραιτήσεις,
μαθαίνοντας κι οι δυο να συμβιώνουμε
ανάμεσα στην πραγματικότητα και τη σκέψη.
Επιτηρούμενη στη σκιά του ωραρίου σου
ή στη νύχτα ενός μπαρ αιφνιδιάζοντάς με.
Έτσι έχω ζήσει εγώ,
όπως το φως του ονείρου
που δεν θυμάσαι όταν ξυπνάς.
Habitaciones separadas(1994)
Μετ. Μαριάννα Τζανάκη
4 σχόλια:
Η πιο ερωτική σου ανάρτηση, Στρατή.
Η Ανάγνωση θέλησε να γίνει Μούσα του Καλλιτέχνη, κι ομως εκείνος ήδη είχε επιλέξει την αγαπημένη του!...
Σε φιλώ ....
Στρατή, εκπληκτική ανάρτηση, ένα μεγάλο μπράβο από μένα
καλό σ/κ
ΚΑΚΙΑ
είναι ένας πολύ μεγάλος ποιητής που τον προσέγγισα χάριν των μεταφράσεων της φίλης μου Μαριάννας Τζανάκη..
Ζων και μέγας!
φιλιά!
ΣΙΛΕΝΑ
μάλλον σε άγγιξε ο τρόπος που αποδίδει το τοπίο του έρωτα.
Την καλημέρα μου!
Δημοσίευση σχολίου