Εντελώς Παρασκευή

Ανάμεσα σε απορρυπαντικά και πλυντήρια
σε ακατάστατα βιβλία και σκούπες στο πάτωμα
ανάμεσα σε καθαρά κρύσταλλα, σε τραπέζια
χωρίς χαρτιά, σημειωματάρια χωρίς στυλό,
ανάμεσα σε πολυθρόνες χωρίς εφημερίδες
όποιος πλησιάσει στο σπίτι μου
μπορεί να βρει μια μέρα
εντελώς Παρασκευή.
Όπως τη συναντώ
όταν βγαίνω στο δρόμο
και είναι ο Καθεδρικός
γεμάτος από τον κόσμο των ζωντανών
και στο σούπερ μάρκετ
ο Ιούνιος γίνεται μπουκάλι τζιν
λουκάνικα κι επιδόρπια,
βεντάλια από φως στο περίπτερο
του ανθοπωλείου,
πόλη που γυμνώνεται εντελώς Παρασκευή.
Έτσι το κορμί μου
γίνεται μνήμη του κορμιού σου
και σε προαισθάνεται
στην ανησυχία όλων όσων αγγίζει,
στο τηλεχειριστήριο της μουσικής,
στο χαρτί του περιοδικού,
στον λιωμένο πάγο
ακριβώς όπως λιώνει ένα πρωί
εντελώς Παρασκευή.
Όταν ανοίγεται η πόρτα που σε πετάει στο δρόμο,
το ψυγείο μαντεύει αυτό που ήξερε το κορμί μου
και προτείνει άλλους τίτλους γι αυτό το ποίημα:
εντελώς εσύ,
το αύριο της επιστροφής, ο μεγάλος έρωτας,
η καλή συντροφιά.

Μετ. Μαριάννα Τζανάκη