Αναγνώστες

Γιατὶ τὸ ξέρω· πιὸ βαθιὰ κι ἀπ᾿ τὸν πηχτὸν ἀστρόφως, κρυμμένος σὰν ἀετός, μὲ περιμένει, ἐκεῖ ποὺ πιὰ ὁ θεῖος ἀρχίζει ζόφος, ὁ πρῶτος μου ἑαυτός... ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ

Πέμπτη 7 Νοεμβρίου 2013

Οι πρωινές ελπίδες θυμίζουν κρατουμένους

Οι πρωινές ελπίδες θυμίζουν κρατουμένους
που είναι βέβαιο ότι θα αποδράσουν.
Γλιστράνε ύπουλα στους διαδρόμους
μπερδεύονται μες στην πολυκοσμία
και ανώνυμες - χωρίς καμιάν απόδειξη ή κάρτα εργασίας
γυρνούν το βράδυ
για να σωριαστούν ξεθεωμένες στην πολυθρόνα,
προσποιούμενες το ακίνητο νερό,
ενώ το μυαλό τους ασταμάτητα προετοιμάζει
την διάψευση της επόμενης ημέρας.

Οι λέξεις που δεν μπόρεσαν να γεννηθούν
στοιχειώνουνε τη νύχτα.
Ενώνονται με εχθρικές περιπόλους
που διασχίζουνε κρυφά τα σύνορά μας
και αφοπλίζουν τους φρουρούς.
Γλιστρούν στα μυστικά κελλάρια
σκορπίζοντας τον θάνατο
κι υποχωρούν, χωρίς απώλειες,
απάγοντας το άνθος των ονείρων...

Δεν υπάρχουν σχόλια: