Αναγνώστες

Γιατὶ τὸ ξέρω· πιὸ βαθιὰ κι ἀπ᾿ τὸν πηχτὸν ἀστρόφως, κρυμμένος σὰν ἀετός, μὲ περιμένει, ἐκεῖ ποὺ πιὰ ὁ θεῖος ἀρχίζει ζόφος, ὁ πρῶτος μου ἑαυτός... ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ

Πέμπτη 11 Ιανουαρίου 2018

ΤΟΥΛΙΠΕΣ




Ακόμα νοτισμένες απ’ τη χτεσινή βροχή

σου τραβούν το βλέμμα οι τουλίπες

κατά τον κήπο. Είναι ενέργεια σαρκική,

μαρτυρία του κόσμου αλάνθαστη

το φως που τις τυλίγει.



Ο παρατηρητής δεν σταματάει όμως

στης πραγματικότητας μόνο τον θρίαμβο:

ανακριτικό γυρνάει το μάτι

αναζητώντας όλο απαντήσεις,

η δε φαντασία γεννάει τέρατα

που πάντα δραπετεύουν

από τούτο εδώ το πλαίσιο.



Οι τουλίπες, ωστόσο,

δεν ρωτάνε γιατί,

προς τί.



Σηκώνονται απλώς

σαν κεφάλια όλο χάρη προς τον ήλιο

βέβαιες για τον μόνο λόγο που τις θέλει

να είναι τουλίπες.




Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.



Δεν υπάρχουν σχόλια: