(του Τσάο Τανγκ, της Δυναστείας των Τσιν)
Πέφτει η δροσιά,
πέφτει και βαραίνει κι άλλο το παλτό μου.
Ο ύπνος χορεύει μακριά μου –
περιφρονεί τις πόρτες που τού ανοίγουνε τα μάτια μου
για όσο κρατάει ακόμα τούτ’ η νύχτα,
αφού αύριο θα πρέπει να περάσει
από ’ναν ερημότοπο με μπαμπουδοκάλαμα.
Σταλιά νερό δεν έχω,
του χαμογέλιου σου όμως η θύμηση
μπορεί ν’ αλλάξει και την απελπισία και τη μοίρα.
ALBERTO LAISECA
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου