Jacques Prévert (1900-1977)

Πρώτη μέρα

Σεντόνια άσπρα μες στη ντουλάπα
Σεντόνια κόκκινα μες στο κρεβάτι
Ένα παιδί μες στη μητέρα του
Η μητέρα του μέσα στους πόνους
Ο πατέρας μες στο διάδρομο
Ο διάδρομος μέσα στο σπίτι
Το σπίτι μέσα στην πολιτεία
Η πολιτεία μες στη νύχτα
Ο θάνατος μέσα σε μια κραυγή
Και το παιδί μες στη ζωή .

…………………………………………………………………………..

Τραγούδι

Τι μέρα έχουμε σήμερα
Είμαστε όλες οι μέρες
Φίλη μου
Είμαστε όλη η ζωή
Αγάπη μου
Αγαπιόμαστε και ζούμε
Ζούμε και αγαπιόμαστε
Και δε γνωρίζουμε τι είναι η ζωή
Και δε γνωρίζουμε τι είναι η μέρα
Και δε γνωρίζουμε τι είναι η αγάπη .

…………………………………………………………………………..

Το μήνυμα

Η πόρτα που κάποιος άνοιξε
Η πόρτα που κάποιος έκλεισε ξανά < 6 >
Η καρέκλα εκεί που κάποιος κάθισε
Ο γάτος που κάποιος χάιδεψε
Το φρούτο που κάποιος δάγκωσε
Το γράμμα που κάποιος διάβασε
Η καρέκλα που κάποιος τουμπάρισε
Η πόρτα που κάποιος άνοιξε
Ο δρόμος εκεί που κάποιος τρέχει ακόμα
Το δάσος που κάποιος διασχίζει
Το ποτάμι εκεί που κάποιος ρίχνεται
Το νοσοκομείο εκεί που κάποιος πέθανε .

“Paroles-Λόγια” (μετάφραση: Κώστας Ριτσώνης)