Ο άνεμος τρεκλίζει ενθουσιώδης φέρνοντας
φύλλα στα δέντρα του Πάρκου,
η χλόη είναι από ώρα ολόγυρα
στα τείχη του Κάστρου, τα πλοία
μπαίνουν στη σειρά από την αμμουδιά ένα-ένα
συστήνοντας τη Μεγάλη Αρμάδα.
Οργισμένη, απόκληρη είναι μια μέρα
που γυρνάει από το ψύχος
σαν οποιαδήποτε άλλη μέρα
και προχωράει, και όλο θέλει. Μα εδώ
είσαι εσύ, εσύ η ασύνορη:
κι έτσι ο ακίνητος θάνατος γίνεται τύραννος,
ο δυνάστης που μας στρώνει το κρεβάτι να πέσουμε
ζωντανοί να κοιμηθούμε.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου