Αναγνώστες

Γιατὶ τὸ ξέρω· πιὸ βαθιὰ κι ἀπ᾿ τὸν πηχτὸν ἀστρόφως, κρυμμένος σὰν ἀετός, μὲ περιμένει, ἐκεῖ ποὺ πιὰ ὁ θεῖος ἀρχίζει ζόφος, ὁ πρῶτος μου ἑαυτός... ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ

Σάββατο 18 Απριλίου 2009

ΧΟΡΧΕ ΛΟΥΙΣ ΜΠΟΡΧΕΣ

Ο καθρέφτης

Από παιδί φοβόμουν πως ο καθρέφτης
θα μου ‘δειχνε άλλο πρόσωπο ή μιά τυφλή
απρόσωπη προσωπίδα
που θα’κρυβε κάτι ασφαλώς φοβερό .
Φοβόμουνα επίσης πως ο σιωπηλός χρόνος του καθρέφτη
θα ξέφευγε από τη συνιθισμένη ροή του , τις ώρες
του ανθρώπου ,
και θα εγκαθιστούσε στα ακαθόριστα φανταστικά όρια του όντα ,
μορφές και χρώματα καινούργια .
(Δεν το’πα σε κανέναν , ντρέπονται τα παιδιά .)
Τώρα φοβάμαι ότι ο καθρέφτης περικλείνει το αληθινό πρόσωπο της ψυχής μου ,
χτυπημένο από ίσκιους και λάθη , και που το βλέπει ο Θεός ,
ίσως κι’όλος ο κόσμος .

μετάφραση Δημήτρη Καλοκύρη

Δεν υπάρχουν σχόλια: