όνειρο

όνειρο

να περπατάς ανάλαφρα σαν μακρινό τραγούδι
κι όλα ν’ ανθίζουν γύρω σου
μες στον μπαχτσέ το σούρουπο

ένας γαλάζιος άνεμος ν’ ανάβει ξαφνικά
τα φώτα τ’ ουρανού
λόγια δειλά στα φύλλα να σου ψιθυρίζει

τα χρώματα που χάθηκαν στα μάτια σου
εξαίσια να αστράφτουν πάλι
σαν άρωμα να σε τυλίγουν μυστικά

να είσαι εκεί όπως παλιά
κι όπως παλιά να μ’ αγαπάς

Από τη συλλογή Το μυστικό αλφάβητο (2010)

φωτιά μέσα στα χόρτα που έρπει

φωτιά μέσα στα χόρτα που έρπει

μ' αρέσει αυτό το κάτι στη φωνή σου

ήχος αχνός κι εκστατικός
ένα φτερούγισμα που απλώνεται τριγύρω
όπως όταν στο βάθος τ' ουρανού χαράζει
κι όλα τα άλλα φώτα χαμηλώνουν

μ' αρέσει αυτό το κόκκινο στις λέξεις σου
θαμπό σαν τη φωτιά μέσα στα χόρτα που έρπει
και φανερώνει ξαφνικά τη λάμψη και το χρώμα της

δρόμος μακρύς κάτω απ' τα κάστρα
κι είσαι η πλατεία με τις μουσικές στο τέρμα του

Από τη συλλογή Το μυστικό αλφάβητο (2010)

έσχατη λάμψη των ματιών

με την έσχατη λάμψη των ματιών
εισπλέουμε στον άπειρο χρόνο
στο έλεος που συνθέτουν τα φωνήεντα της σιγής

σε μιαν άλλη διάσταση ανήκουμε τώρα
προσπελάσαμε το απαγορευμένο υψίπεδο
που εκμηδενίζει την ανθρώπινη οδύνη
κατακτήσαμε τη θάλασσα της ουτοπίας
ακούσια εγκαταλείποντας στον γρανίτη
το οπτικό πεδίο της οπισθοφυλακής

από μας δεν μπορείτε πια να ζητήσετε
ούτε μια προσωρινά παρήγορη αυταπάτη
η ψυχή μας πάλλεται και δονείται
σε χώρο της αιώνιας απουσίας
υπήρξαμε ένα παιδικό μυστικό
που συγχέεται με τ' όνειρο
και παραμένει ανεξιχνίαστο


a last gleam in the eyes

with a last gleam in the eyes
we have sailed into infinite time
into the mercy composed by the vowels of silence

to another dimension we now belong
we have reached the forbidden highlands
transcending human sorrow
we have conquered the sea of utopia
leaving on the granite behind
the visual field of the rearguard

you may not ask from us anymore
even a momentary soothing illusion
our souls move and throb
in a place of eternal absence
we have been a child's secret
that is confused with dreams
and remains unsolved

Translated by Tolis Nikiforou
from Waving the red and black flag of utopia, 1997

λεξικό συνωνύμων

λεξικό συνωνύμων

τόσες φορές που σε ξεφύλλισα μες στις παλάμες μου
ντύθηκες πια τη δική μου επιδερμίδα
τόσες φορές που σε χαϊδέψανε τα μάτια μου
έχεις πια πάρει κάτι από το μπλε

φτάσαμε εδώ που φτάσαμε μαζί
ουλές και τραύματα εσύ
χαρτί από ξύλο
ουλές και τραύματα εγώ
μολύβι από ψυχή

λέξεις από μελάνι εσύ
εγώ από δίψα

κι έτσι όπως γέρνεις δίπλα μου βουβό
και περιμένεις στωικά τη σκέψη μου
αρχίζω πάλι να ρωτάω για την παλιά μας λάμψη
αρχίζω πάλι μέσα σου να αναζητώ το φως

Από τη συλλογή Μυστικά και θαύματα ο ανεξερεύνητος λόγος της ουτοπίας (2007)

Λονδίνο 1967 - 1971

Λονδίνο 1967 - 1971

ονειρεμένη πολιτεία του βορρά
ντυμένη τα βουβά σου χρώματα
μέσα σε μαγικές φωνές που προσκαλούν
μέσα σε στάλες καθημερινής βροχής

χρόνια που έζησα στη χαμηλή σοφίτα
περιπλανήθηκα στις γειτονιές σου
είδα τους κρόκους να ανθίζουν μέσα στο χιόνι
μέθυσα με το άρωμα των κοριτσιών σου

πλατείες που έχουν κατακτήσει τη γαλήνη
με γύρω τους τα σπίτια του παραμυθιού
απέραντοι κήποι και σκοτεινά παλάτια
βικτωριανά μέγαρα

απίστευτη πόλη
με το χαμόγελο στο πρόσωπο του αστυφύλακα
λεωφορεία κόκκινα με μυθικούς προορισμούς
πόλη της απεργίας
ράθυμη όπως το ποτάμι σου
με τη κατάλεπτη επιδερμίδα της ηδονής

παγκόσμια πόλη
με τις χιλιάδες εκδοχές της ίδιας γλώσσας
με τα χιλιάδες πρόσωπα του ίδιου ανθρώπου
με τις χιλιάδες εκκλησιές της ίδιας πλάνης

πόλη που έμαθες να ζεις χωρίς το πάθος
που κρύβεις με στοργή τα λάφυρά σου
στις αίθουσες των μεσαιωνικών κτιρίων
πόλη που κατορθώνεις να φιλοξενείς
και την υπεροψία των αγραμμάτων
και την ελπίδα των κατατρεγμένων

γυναίκες με παράξενα καπέλα
η μυρωδιά του καπνού και του ξύλου
το ευχαριστώ σε κάθε φράση
οι ανεξήγητες επιγραφές
και τα πολύβουα καπηλειά με τη ζεστή τους μπύρα

γυρίζεις κάθε τόσο πολιτεία του βορρά
και φανερώνεσαι χλωμή στον ύπνο μου
λουσμένη στο αβέβαιό σου φως
ποτέ, ποτέ, ποτέ δική μου


London 1967-1971

dreamy city of the North
dressed in your mute colors
your magic enticing voices
heard amid drops of everyday rain

for years I lived in a low attic
wandered in your neighbourhoods
saw the crocus blossom in the snow
got drunk on the aroma of your girls

squares in peace they have conquered
surrounded by fairy tale houses
vast gardes and dark palaces
victorian mansions

incredible city
with a smile on the policeman's face
red buses with destinations from myths
city of strikes
indolent as the Thames
city with a fine skin of sensuality

universal city
with a thousand versions of the same language
with a thousand faces of the same person
with a thousand churches of the same deceit

city that has learnt to live without passion
you hide your spoils with affection
in the halls of medieval buildings
city that has been successful in welcoming
both the arrogance of the ignorant
and the aspirations of the persecuted

women with strange hats
the scent of tobacco and wood
a ¨thank you¨ in every encounter
the inexplicable signs
the boisterous alehouses and warm beer

you return often, city of the North
you appear pale in my sleep
bathed in your uncertain light
but never, never, never mine.


Translated by Domna Pastourmatzi and Michael Mott
from Tolis Nikiforou, Me ti Fotia sta Matia (With the
Fire in the Eyes), 1982,

ένα ποτάμι στοιχειωμένο

ένα ποτάμι στοιχειωμένο
είναι το αίμα μου
από προγόνους και μνήμες σκοτεινές
λάμψεις της αστραπής
που σχηματίζουν λέξεις
ταξίδια μυστικά
σε χώρες που ποτέ δεν γνώρισα.
ένα ποτάμι στοιχειωμένο
είναι το αίμα μου
μια μουσική
ένα μελλοντικό καράβι
πλησίστιο που περιπλανιέται
σε κατακόμβες φωτεινές του γαλαξία


a haunted river

my blood is a river
haunted by forefathers
and dark memories
flashes of lightning forming words
secret travels
to countries I have never known.
my blood is a haunted river
a piece of music
a future ship in full sail
lost in the luminous catacombs
of the milky way

translated by Tolis Nikiforou
from Dust in the sky, 1998