Αναγνώστες

Γιατὶ τὸ ξέρω· πιὸ βαθιὰ κι ἀπ᾿ τὸν πηχτὸν ἀστρόφως, κρυμμένος σὰν ἀετός, μὲ περιμένει, ἐκεῖ ποὺ πιὰ ὁ θεῖος ἀρχίζει ζόφος, ὁ πρῶτος μου ἑαυτός... ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ

Δευτέρα 3 Μαΐου 2010

έσχατη λάμψη των ματιών

με την έσχατη λάμψη των ματιών
εισπλέουμε στον άπειρο χρόνο
στο έλεος που συνθέτουν τα φωνήεντα της σιγής

σε μιαν άλλη διάσταση ανήκουμε τώρα
προσπελάσαμε το απαγορευμένο υψίπεδο
που εκμηδενίζει την ανθρώπινη οδύνη
κατακτήσαμε τη θάλασσα της ουτοπίας
ακούσια εγκαταλείποντας στον γρανίτη
το οπτικό πεδίο της οπισθοφυλακής

από μας δεν μπορείτε πια να ζητήσετε
ούτε μια προσωρινά παρήγορη αυταπάτη
η ψυχή μας πάλλεται και δονείται
σε χώρο της αιώνιας απουσίας
υπήρξαμε ένα παιδικό μυστικό
που συγχέεται με τ' όνειρο
και παραμένει ανεξιχνίαστο


a last gleam in the eyes

with a last gleam in the eyes
we have sailed into infinite time
into the mercy composed by the vowels of silence

to another dimension we now belong
we have reached the forbidden highlands
transcending human sorrow
we have conquered the sea of utopia
leaving on the granite behind
the visual field of the rearguard

you may not ask from us anymore
even a momentary soothing illusion
our souls move and throb
in a place of eternal absence
we have been a child's secret
that is confused with dreams
and remains unsolved

Translated by Tolis Nikiforou
from Waving the red and black flag of utopia, 1997

Δεν υπάρχουν σχόλια: