Αναγνώστες

Γιατὶ τὸ ξέρω· πιὸ βαθιὰ κι ἀπ᾿ τὸν πηχτὸν ἀστρόφως, κρυμμένος σὰν ἀετός, μὲ περιμένει, ἐκεῖ ποὺ πιὰ ὁ θεῖος ἀρχίζει ζόφος, ὁ πρῶτος μου ἑαυτός... ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ

Σάββατο 4 Απριλίου 2009

PABLO NERUDA

ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΣΟΥ

Όταν δεν μπορώ να δω την όψη σου
κοιτάζω τα πόδια σου.
Τα πόδια σου που ’ναι τόξα οστέινα,
Τα μικρά, τα δυνατά σου πόδια.

Ξέρω σε βαστούν γερά,
όλο το γλυκό σου βάρος
από ’κείνα τα δύο σηκώνεται.
Τη μέση, τους μαστούς σου,τη διπλή πορφύρα
των θόλων τους,
τον περιστερώνα των ματιών σου
που ακόμη φτερουγίζουν,
το πλατύ φρουτώδες στόμα σου,
την κόκκινη χαίτη σου
ποθώ,μικρέ, μικρέ μου πύργε.

Τα πόδια σου όμως τ’ αγαπάω
για έναν μόνο λόγο:
που περπατάν στο χώμα,
στο νερό και στον άνεμο
ώσπου να ρθούν εδώ
να μ’ απαντήσουν, να με βρούνε.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.

Δεν υπάρχουν σχόλια: