Eν τω Mηνί Aθύρ
Με δυσκολία διαβάζω στην πέτρα την αρχαία.
“Κύ[ρι]ε Ιησού Χριστέ”. Ένα “Ψυ[χ]ήν” διακρίνω.
“Εν τω μη[νί] Aθύρ” “Ο Λεύκιο[ς] ε[κοιμ]ήθη”.
Στη μνεία της ηλικίας “Εβί[ωσ]εν ετών”,
το Κάππα Ζήτα δείχνει που νέος εκοιμήθη.
Μες στα φθαρμένα βλέπω “Aυτό[ν]... Aλεξανδρέα”.
Μετά έχει τρεις γραμμές πολύ ακρωτηριασμένες•
μα κάτι λέξεις βγάζω — σαν “δ[ά]κρυα ημών”, “οδύνην”,
κατόπιν πάλι “δάκρυα”, και “[ημ]ίν τοις [φ]ίλοις πένθος”.
Με φαίνεται που ο Λεύκιος μεγάλως θ’ αγαπήθη.
Εν τω μηνί Aθύρ ο Λεύκιος εκοιμήθη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου