άνοιξη! μάης -
το παντού είν' εδώ
(με ένα χάμω πάνω χάμω
και το πουλί στο κλαδί)
πώς όμως; γιατί;
-δεν μας είν' εμάς γνωστό
(φίλα με άρα) σεμνή μου γλυκιά με λαχτάρα και πιο
λατρευτή μου στον κόσμο αυτό
(πέθανε! ζήσε!)
το νέο είν' τ' αληθινό
και το να χάνεις το να έχεις
-μα δεν μας είν' εμάς γνωστό-
γενναίος! γενναία
(αντέχω΄ αντέχεις; απόψε η γη
κι ο ουρανός γίναν ένα
ω χαρούμενή μου τόσο, εσύ που για μένα
η νεαρή μου αγάπη είσαι
γιατί όμως; πώς;
δεν μας είν' εμάς γνωστό
(μ' ένα πάνω χάμω πάνω
μες στην άνοιξη στον μάη)
πέθανε! ζήσε
(χαμένο τίποτα δεν πάει: το για πάντα είν' εδώ)
και δέντρο μου στα ξαφνικά που ανθοβολείς, χόρευε εσύ
-εγώ θα τραγουδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου