Αναγνώστες

Γιατὶ τὸ ξέρω· πιὸ βαθιὰ κι ἀπ᾿ τὸν πηχτὸν ἀστρόφως, κρυμμένος σὰν ἀετός, μὲ περιμένει, ἐκεῖ ποὺ πιὰ ὁ θεῖος ἀρχίζει ζόφος, ὁ πρῶτος μου ἑαυτός... ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ

Δευτέρα 20 Ιουνίου 2011

Ο Ανεμος στο Νησί

Ο άνεμος είναι άλογο:
άκουσέ το πώς τρέχει
στη θάλασσα, στον ουρανό.

Θέλει να με πάρει: άκουσε
πως διατρέχει τον κόσμο
για να με πάρει μακριά.

Κρύψε με μες στα χέρια σου
γι αυτή τη νύχτα μόνο,
ενώ η βροχή σπάζει
πάνω σε θάλασσα και γη
το αναρίθμητό της στόμα.

Άκουσε πως ο άνεμος
με φωνάζει καλπάζοντας
για να με πάρει μακριά.

Με το μέτωπό σου στο δικό μου,
με το στόμα σου στο στόμα μου,
δεμένα τα κορμιά μας
στον έρωτα που μας καίει,
άφησε ο άνεμος να περάσει
χωρίς να μπορέσει να με πάρει.

Άφησε τον άνεμο να τρέξει
στεφανωμένος με αφρό,
να με φωνάζει να με ψάχνει
καλπάζοντας στη σκιά,
ενώ εγώ, βυθισμένος
κάτω απ΄τα μεγάλα μάτια σου
γι αυτή τη νύχτα μόνο
θα ξαποστάσω, αγάπη μου.



Pablo Neruda,
Το Βιβλίο των Ερωτήσεων
(μετάφραση: Γιώργος Μίχος)

2 σχόλια:

~reflection~ είπε...

Σκέφτομαι τη Δίνη μιας Ανάσας πυρωμένου Ποιητή
και το Άλογο του Συναισθήματος που καλπάζει ΖΩΗ μεσα στη φλέβα του...


Πως ν'αγγίξω την Κορύφωση ενός Νερουδα, χωρίς να φύγω με ...Εγκαύματα Επιμονής?..


Σε φιλώ....

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

ΚΑΚΙΑ

μα ο Νερούδα είναι όλος πυρκαΐα..
αν τον προσεγγίσεις ζεις για να μαζί του πεθαίνεις..
Φιλιά!