Βρέχεις Θεέ μου,
στα καμένα βουνά μας,
η φύση θρηνεί.
***
Πέφτεις βροχή μου,
πλύνε τις στάχτες και τη
μαύρη μας ψυχή.
***
Βουνά καμένα
Πεντέλη και Πάρνηθα
τόπος κρανίου.
***
Φωτιές στα δάση
κόλαση οι φλόγες και
στάχτη η ψυχή.
***
Γύρω καμένα
στη μέση μια βίλα με
θέα στις στάχτες.
***
Τα αυθαίρετα
σπίτια σαν μανιτάρια
φυτρώνουν παντού.
***
Φθινοπωρινή
βροχή, ρέκβιεμ στα δάση
μαύρη Αττική.
Βροχή στο χώμα,
σπουργίτης στο τζάμι σου,
σ' αναζητάω.
***
Ξαφνική βροχή
τα φύλλα ξεράθηκαν
υγρά τα μάτια.
***
Φτωχός σπουργίτης
στο παράθυρο, ζητώ
την αγάπη σου.
***
Χρυσό το δάσος
άφησε άφωνο και
το φθινόπωρο
Μετ. Μαριάννα Τζανάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου