ΠΙΑ ΕΙΣΑΙ δικιά μου.

ΠΙΑ ΕΙΣΑΙ δικιά μου.Γείρε πλάι μου με τ'όνειρό σου.
Δουλειές,αγάπη,πόνος,ώρα να κοιμηθούνε.
Γυριζ'η νύχτα απάνω στις αφανείς της ρόδες
κι είσαι αγνή στο πλευρό μου σάν άμπρα κοιμισμένη.

Καμιά άλλη δε θα κοιμηθεί με τα ονειρά μου,αγάπη.
Θα πλέεις,θα πλέουμε αντάμα μές στα νερά του χρόνου.
Καμιά δε θ'αρμενίσει στον ίσκιο πιά μαζί μου,
μόνο εσύ πανταζώντανη,πάντα ήλιος και φεγγάρι.

Πιά τα χέρια σου ανοίξαν τις ντελικάτες χούφτες
κι αφήσανε να πέσουν νωθρά,τυχαία σημάδια,
τα δυό μάτια σου κλείσαν σα δυό φτερούγες γκρίζες,

ενώ εγώ πάω με το νερό που σέρνεις και με σέρνει:
νύχυα,κόσμος,αέρας τη μοίρα τους τυλίγουν,
και δίχως σου δεν είμαι άλλο πιά απ'τ'όνειρό σου.