Αναγνώστες
Πληροφορίες
Γιατὶ τὸ ξέρω· πιὸ βαθιὰ κι ἀπ᾿ τὸν πηχτὸν ἀστρόφως,
κρυμμένος σὰν ἀετός,
μὲ περιμένει, ἐκεῖ ποὺ πιὰ ὁ θεῖος ἀρχίζει ζόφος,
ὁ πρῶτος μου ἑαυτός...
ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ
Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2012
ΑRBEIT MACHT FREI
Στην υπερσύγχρονη γαλέρα μας τα φινιστρίνια
είναι κλεισμένα με στόρια. Ακούγεται ένα συ¬νεχές
κουδούνισμα που αντικαθιστά τα τα¬μπούρλα και ο
Supervisor μας καλεί να ακο¬λουθήσουμε όλοι το
ρυθμό. Με high tech μι¬κρόφωνα κι ακουστικά
συντονίζουμε πειθαρχη¬μένα τις κινήσεις μας. Πού
και πού αφήνει κα¬νείς το πόστο του για να
ξεκουραστεί, αλλά η φωνή του Gastarbeiter τον
επαναφέρει. Κι εγώ, ένας απλός θεατής προς το
παρόν, συνειδητο¬ποιώ ότι 60 χρόνια μετά «η
εργασία [εξακο¬λουθεί να] απελευθερώνει!»
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου