Ο Θεός που λατρεύει

Για τον τόπο μου και τους ανθρώπους του είμαι ένας θεός
Όχι γιατί με λατρεύουν αλλά γιατί λατρεύω εγώ
Γιατί υποκλίνομαι σε αυτόν που θα μου χαρίσει
λίγους καρπούς ή ένα χαμόγελο από το κτήμα του.
Ή γιατί πηγαίνω στους άξεστους κατοίκους
ζητιανεύοντας ένα κέρμα ή ένα πουκάμισο και μου το δίνουν.
Γιατί παραμονεύω τον ουρανό με μάτια γερακιού
και τον μνημονεύω στους στίχους μου.
Γιατί εγώ μόνος.
Γιατί κοιμήθηκα εφτά μήνες σε μια κουνιστή πολυθρόνα
κι άλλους πέντε στα πεζοδρόμια της πόλης.
Γιατί τον πλούτο κοιτάζω από μακριά
μα όχι με μίσος.
Γιατί αγαπώ όποιον αγαπά

Γιατί μπορώ πορτοκαλιές και μποστάνια να καλλιεργώ και μέσα ακόμη στο λιοπύρι

Γιατί ένα φίλο έχω
που τον πάντρεψα και του βάφτισα όλα τα παιδιά.
Γιατί καλός δεν είμαι με τον τρόπο τον γνωστό
Γιατί το κεφάλαιο δεν προστάτεψα όντας δικηγόρος.
Γιατί τα πουλιά αγαπώ και τη βροχή
και το βασίλειό τους που την ψυχή μου εξαγνίζει.
Γιατί γεννήθηκα Μάιο.
Γιατί μπορώ να χαστουκίζω τον κλέφτη συμπολίτη.
Γιατί η μητέρα μου μ¢ εγκατέλειψε
όταν τη χρειαζόμουν περισσότερο από ποτέ.
Γιατί όταν αρρωσταίνω
στο νοσοκομείο πηγαίνω της πρόνοιας.
Μα πάνω απ¢ όλα γιατί σέβομαι μόνον όποιον με σέβεται,
αυτόν που καθημερινά μοχθεί για ένα ψωμί πικρό, μοναχικό κι αβέβαιο
σαν αυτούς εδώ τους στίχους που απ¢ το θάνατο ξεκλέβω.

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΕΛΕΝΑ ΣΤΑΓΚΟΥΡΑΚΗ