Αφρόντιστη παραλία ζωγραφισμένη με χιόνι
Έχω σταθεί στη σκάλα σαν να προσπαθώ να την ανεβώ
και στο βάθος ένας κύκνος
κάθεται αδέξια πάνω στην κοιλιά του
για να αποδείξει ότι η παραλία είναι ειδάλλως έρημη.
Τα πράγματα διευθετούνται, ένα κάθε φορά, έτσι ώστε να μην υπάρξουν φθορές
η θλίψη τυλιγμένη σε χαρτί δεν είναι άλλωστε καθόλου απαραίτητη
Δουλειά της θάλασσας είναι ξεπλένει, δική μου είναι να κατεβάσω το φωτιστικό
από το ταβάνι
βαστώντας το λαμπτήρα ώστε να έχει φως
όταν ανοίγω απότομα τα μάτια και δεν βλέπω καθόλου όνειρα
καταλαβαίνω ότι είμαι πλασμένη από άμμο και ο ήλιος ανατέλλει
αργά ανεβαίνει στην πρόσοψη τρυπώνει στο δωμάτιο
όπου στέκομαι με το χέρι μου στο διακόπτη.
Μετ. ΕΚΕΜΕΛ / Χρήστος Χρυσόπουλος
Από; http://poeticanet.com/poets
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου