Να τη χαϊδεύετε την «καλημέρα» σας, κυρίως το λάμδα της...

Να τη χαϊδεύετε την «καλημέρα» σας,
κυρίως το λάμδα της...

Oσο για το μεσημέρι, μην το ενοχλείτε παρακαλώ
Μυρίζει σιωπή και καρπούζι
Eχει χαιρετήσει την καλημέρα σας τη χαϊδεμένη
Με δάκρυ αχάιδευτο και στραγγισμένο
Στρογγυλοκάθεται σε σύννεφο γεμάτο κραυγές
Κοιτάζει την καραμούζα του αστεριού απέναντι
Να αναγγείλει την άφιξη της νύχτας και να εξαφανιστεί
Δεν αντέχει τον οργασμό της
Μόνο τον χαιρετισμό της

Κι αφού χαϊδέψαμε την καλημέρα και το λάμδα της...
ας αφήσουμε στην ησυχία της την καληνύχτα, είναι
για τους τολμηρούς, δεν γουστάρει μίζερους και πολλά
ταμπλό, ξαμολιέται αλήτικα με φεγγαρόφετες στα δόντια
και αστραπόνυχα στα χέρια να ζωγραφίζουν καταιγίδες σε
μοναδικό καμβά