Μαρία Νεφέλη

Η Μαρία Νεφέλη λέει:

Αλλού είναι ο θάνατος.

Κεραυνός οιακίζει.

Εσείς άνθρωποι θα χαθείτε

το χτένι μες στο χέρι σας θ' ακινητήσει ένα πρωί στον αέρα

κι ο καθρέφτης θα δείξει την υποδόρια υφή

των ιστών όπου ο χρόνος

όπως έντομο σε απελπισία παγιδεύτηκε.

Αλλού είναι ο θάνατος.

Μη μ' αφήνετε να τρέξω γιατί θα χαθώ.

Δεν μου δόθηκε η χάρη να κλάψω αλλά φοβάμαι.

Δεν έχω συγγενείς

                               απ' όλη μου τη ζωή
προσπάθησα να φτιάξω μια πετρώδη νεότητα.

Γέμισα τον έρωτα σταυρούς.

Η Λύπη ομορφαίνει

                            επειδή της μοιάζουμε.

Και ο Αντιφωνητής:

και γαλάζια στον ύπνο των νηπίων·

Ίρις Μαρία Νεφέλη
με το νυχτικό στον άνεμο
ιπταμένη και αποκοιμισμένη
σαν σε πίνακα της Leonora Finni
χρυσαλλίδα του ύπνου μου.

Tra un fioro colto e l' altro donato

l' imesprimibile nulla.

Είσαι ωραία σαν φυσικό φαινόμενο
σ' ό,τι μέσα σου οδηγεί στο χέλι και στον αγριόγατο·
είσαι η νεροποντή μέσα στις πολυκατοικίες
η θεόπεμπτη διακοπή του ρεύματος·
η αστρολογία θα προσέξει το κρεβάτι σου
και θα στηρίξει τα προγνωστικά της στην απελπισία σου·
είσαι ωραία σαν απελπισία
σαν τη ζωγραφική που απεχθάνονται οι αστοί
και θα την αγοράσουν μεθαύριο με δισεκατομμύρια
Ίρις Μαρία Νεφέλη
με τη γοητεία του πισινού σου όταν
καθίζει ξάφνου ανύποπτα πάνω σ' ένα ξυράφι.

Ο τρομοκράτης

                        είναι ο άξεστος των θαυμάτων.