Αναγνώστες

Γιατὶ τὸ ξέρω· πιὸ βαθιὰ κι ἀπ᾿ τὸν πηχτὸν ἀστρόφως, κρυμμένος σὰν ἀετός, μὲ περιμένει, ἐκεῖ ποὺ πιὰ ὁ θεῖος ἀρχίζει ζόφος, ὁ πρῶτος μου ἑαυτός... ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ

Κυριακή 14 Ιουλίου 2013

Ημερολόγια εκστρατείας [απόσπασμα]

10
Όλα ήταν λοιπόν μια ψευδαίσθηση, ένα φταίξιμο του μυαλού που το γλείφει ο Σατανάς σαν ένα σκουλήκι. Μια γριά ξεδοντιασμένη και καμπούρα, μάγισσα πραγματική με τα μαντζούνια και τα βότανα, το καλό και το κακό, τα βότανα ιδίως εκείνα που αν τα βάλεις στη σούπα του ανδρός, σε λίγο θα του φέρουν φριχτούς σπασμούς και πόνους αβάσταχτους που θα τον κάνουν να τα κακαρώσει σαν λυσσασμένο σκυλί.  

11
Συνήθως οι ψευδαισθήσεις και οι αυταπάτες φυτεύονται από άνωθεν. Γι’  αυτό βεβαίως οι άνθρωποι μπροστά στις εξαιρετικά δύσκολες καταστάσεις ή στους αφόρητους κινδύνους εύκολα ξεπέφτουν σ’  ένα είδος αδιαφορίας. Ας θυμηθούμε την περίφημη φράση belle indifference του περασμένου fin de Siècle, κανκάν, πουδραρισμένες γάμπες, ένα γάργαρο βασίλειο από μακρόσυρτα πάθη. Μυστικές βοές των γεγονότων, φαγούρα και γαργάλημα.

12
Ήταν η εποχή που συναντούσαμε τις άγνωστες ερωμένες μας σ’ αυτές τις κακόφημες σεξουαλικές κατακόμβες που είχαν δοξάσει παλιά χαμένα ραντεβού και ανεκπλήρωτους έρωτες. Ήμασταν οι νικητές, κι η νύχτα γνωρίζει μόνο το νόμο των νικητών.

13
Η κοπέλα σήκωσε το φουστάνι της αφήνοντας να ξεχωρίσει μέσα απ’ την κιλότα η σχισμή του φουσκωμένου ρόδινου φύλλου της. Τη φίλησα. Μιαν ανήσυχη γλώσσα μέσα στο στόμα του νικητή, μια γλώσσα που πεινούσε για συμπυκνωμένο γάλα, τσιγάρα, σοκολάτα και επιτηδευμένη τρυφερότητα. Μια γλώσσα που γνώρισε τη συσκότιση και τον πόνο και γδυνόταν μέχρι τα σωθικά της για ένα βρώμικο χαρτονόμισμα.

14
Η ζώνη του Ωρίωνα που απλωνόταν πάνω μας, η μεγάλη Άρκτος που ισορροπούσε στην ουρά της. Ολόκληρη η σπαραξικάρδια διάταξη των αστεριών. Εδώ στις κτήσεις το σεξ είναι απρόσωπο. Μια καλολαδωμένη μηχανή που δουλεύει καλλίτερα στο σκοτάδι. Εγώ ήμουν το πιστόνι κι αυτή ήταν ο κύλινδρος.

15
Πολλές φορές νιώθω πως μπορώ να μαντέψω τις σκέψεις των άλλων. Βλέπω στα μάτια και στα χείλη τους  την απόρριψη. Διότι το απορρίπτειν είναι το πιο εύκολο αντανακλαστικό της ανθρώπινης φύσης. Είναι μια ανάγκη όπως η ούρηση και η αφόδευση. Με τέτοιες αφοδευτικές και στρεψόδικες μεθόδους εμείς οι άνθρωποι αρνούμαστε το παν. Κατακόκκινοι απ’ τις ντροπές υφέρπουμε μέσα στο ρόδινο του δειλινού που προχωρά βιαστικά να γίνει νύχτα.

16
Εκπαιδευτήκαμε απ’ τα γεννοφάσκια να πιστεύουμε πως η γυναίκα είναι μια κούκλα μπάρμπι που περιμένει ήσυχη στο ράφι να την κατεβάσουμε και να τη γαμήσουμε εκπληρώνοντας τον ευλογημένο μονογαμικό μας προορισμό και πως ένα κάρο μελαψοί άνθρωποι έχουν έρθει στον κόσμο για να γλείφουν τις χέστρες των Ευρωπαίων και να τους μεγαλώνουν τα παιδιά. Αυτός ήταν ο κοινωνικός διαφωτισμός μετά τον πόλεμο. Ένα θέατρο καταναγκασμών όπου έχουν εγκατασταθεί λάμπες γκαζιού για να φωτίζουν τη σκηνή. Εκεί όπου η διαρροή έχει αρχίσει από καιρό περιμένοντας το πρώτο σπίρτο.  

17
Ήταν η πόρτα αυτού του φοβερού δάσους, αυτού του σκοτεινού θαλάμου όλων των εκδοχών, όπου θα μπορούσε να συμβεί οτιδήποτε. Από το φαρμακερό δάγκωμα του σκορπιού μέχρι το βούλιαγμα μέσα στη λάσπη που ρουφά αμείλιχτα σαν μια βουβή φαφούτα την τροφή της.

18

Πρωτόγονα χημικά πειράματα απ’ τις πρώτες μέρες της δημιουργίας. Σώματα που ξεφλουδίζουν ένα ένα για να αποκαλύψουν το επαίσχυντο, αμαρτωλό συστατικό της γης. Η ίδια η ζωή ένα διαρκές παράπτωμα κάτω από το λούστρο, την αρχοντιά και τον όλεθρο.

Δεν υπάρχουν σχόλια: