Αναγνώστες

Γιατὶ τὸ ξέρω· πιὸ βαθιὰ κι ἀπ᾿ τὸν πηχτὸν ἀστρόφως, κρυμμένος σὰν ἀετός, μὲ περιμένει, ἐκεῖ ποὺ πιὰ ὁ θεῖος ἀρχίζει ζόφος, ὁ πρῶτος μου ἑαυτός... ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ

Σάββατο 17 Αυγούστου 2013

Το πλοίο - το χωριό

Παρασκευή, 11 Ιανουαρίου 2013Tomas Tranströmer (1931-), ποιήματα. Μια πορτογαλική ψαροπούλα, μπλε, το αυλάκι της ξεσκεπάζει ένα κομμάτι του Ατλαντικού. Ένα μπλε σημάδι στ' ανοιχτά, κι ωστόσο είμαι εκεί - οι έξι που βρίσκονται στο πλοίο δεν αντιλαμβάνονται ότι είμαστε εφτά. Είδα κάποτε τη ναυπήγηση ενός τέτοιου πλεούμενου, κειτόταν σαν μεγάλο λαούτο δίχως χορδές στο φαράγγι των φτωχών: το χωριό όπου πλένουν και πλένουν με λύσσα, υπομονή, μελαγχολία. Μαύρη η παραλία από τον κόσμο. Μια συγκέντρωση που διαλύθηκε, απομάκρυναν τα μεγάφωνα. Στρατιώτες έσπρωχναν τη Μερσεντές του ομιλητή μέσ' από τον συνωστισμό, οι λέξεις έπαιζαν ταμπούρλο πάνω στα λαμαρινένια πλευρά της. (Από τη συλλογή Το φράγμα της αλήθειας.) Τούμας Τράνστρεμερ, ο Σουηδός ποιητής, Νόμπελ Λογοτεχνίας 2011. Το μόνο που θέλω να πω αστράφτει απρόσιτο. http://antnikolis.blogspot.gr/2013/01/tomas-transtromer-1931.html

Δεν υπάρχουν σχόλια: