Κάθε λουλούδι παίρνει υπόσταση
μονάχα από τη νύχτα
Που προσποιείται ότι μπορείς
να πλησιάσεις
Αλλά εκεί απ’ όπου αναδύεται
το άρωμά του
Δεν υπάρχει ελπίδα να εισχωρήσεις
Γι αυτό νιώθω τέτοια ταραχή
Και τόσον καιρό ξαγρυπνώ
Μπροστά σ’ αυτή την κλεισμένη
πόρτα
Κάθε χρώμα, κάθε ζωή
Γεννιέται εκεί που σταματάει
το βλέμμα
Αυτός ο κόσμος δεν είναι παρά
η κορυφογραμμή
Μιας αόρατης πυρκαγιάς.
Καπνός και κρύσταλλο
Εκδόσεις:τυπωθητω
Γιώργος Δαρδάνος..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου