ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΘΛΑΣΗ

Ποτέ μου δεν τη μεθόδευσα την απελπισία μου.
Σε κάθε χυτήριο δυνατότητας / αυτή η διαβόλισσα…/
υπήρξα ο απόμερος αλλ’ ανθηρός αντίγνωμος  
απαγγέλλοντας απλώς τη δική μου υπέρβαση
στα συχνά της εφήμερα φανερώματα  
υπερήφανος από δίχως επίθετο αυθεντικότητα ώς το θάνατο
σύμφυτος της αγάπης που   συνοψίζεται στην
άνευ ουδενός ονόματος τελετουργία: η στύση μου
θερίζοντας το Απόλυτο στα σώματα  
σμήνος υδάτινο     γυναικώνε.
Δρώμενα συνουσίας λατρείες αστραπιαίες στα μάτια μου
δεν έχει   κι άλλα προτερήματα ο έρωτας.
Λιθοβόλησα την προοπτική και μεινέσκω ήσυχος.