ΠΑΛΙΝΤΡΟΠΟΝ

                     

Θάρρος: ο ουρανός αυτός είναι
Και τα πουλιά του εμείς

                                      όσοι αλλού δε μοιάζουμε

Καταποντισμένη μέσα μας

Θάλασσα δημητριακή με γαίες και αχανή βουστάσια

Μόνος απ' όξω απόμεινε ο ηλίανθος
Αλλά ποιος είναι αυτός που περπατάει στον ήλιο
Μαύρος     όσο το φως πιο δυνατό;

Θάρρος: ο άνθρωπος αυτός είναι
ο Κύων που λένε άλλ'

                                    ο παραλίγο Αρχαλκυών

Άπλες αμάλαγες του Ιουνίου νομάδες άνεμοι
Χαρακωμένα καστανά χώματα που ανεβήκαμε
Διψασμένοι για λίγη λάμψη όρους Θαβώρ
Αλλά τι να 'ναι αυτό που χαμηλά περνάει κι ανατριχιάζει
Σαν άλλου κόσμου που έφτασε αεράκι;

Θάρρος: ο θάνατος αυτός είναι
Στην παπαρούνα την πλατιά

                                            και στο λιανό λιανό χαμομηλάκι.