Αναγνώστες

Γιατὶ τὸ ξέρω· πιὸ βαθιὰ κι ἀπ᾿ τὸν πηχτὸν ἀστρόφως, κρυμμένος σὰν ἀετός, μὲ περιμένει, ἐκεῖ ποὺ πιὰ ὁ θεῖος ἀρχίζει ζόφος, ὁ πρῶτος μου ἑαυτός... ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ

Κυριακή 20 Ιουλίου 2014

Γέφυρες



Γέφυρες! Ορθόστηθες. Αχνιστές 
ανάσες στον Ήλιο. Σκέλη ευλογημένα, κλοιός γραφικός 
ροής ατίθασης ζείδωρου ύδατος. 

Γέφυρες! 
Αρτηρίες του νου, της καρδιάς. Δίαυλοι 
βάθους απύθμενου, φύσης ανόθευτης, σκέψης άκρατης.

Γέφυρες ταπεινές. Γέφυρες μεγαλοπρεπείς. 
Της καρδιάς λίγωμα. Της ματιάς θάμπωμα.

Γέφυρες της δικής σου και της δικής μου συνέχειας. 
Της Ζωής αέναο ταξίδεμα. 

Σελασφόρο, ουράνιο τόξο!

2 σχόλια:

Αστοριανή είπε...

...στο λιβάδι των αστραπών
καταχωρήθηκα,
τρεμούλιασμα παλμών...
κατηγορήθηκα
ημιτελής παρουσία.
Πράγματι η εύγλωττη σιωπή
κρύβει πολλά ανείπωτα
που κρύβουν εύθραυστες
στιγμές...

Στρατή μου,
Ευχαριστώ για την Ιουλιανή χαρά...
Υιώτα
"αστοριανή"
Λ Ι , (Μακρόνησος) Νέας Υόρκης

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

ζεις την μακρινή εξορία σου κυρία μου-
αλλά οι γέφυρές σου μας ενώνουν.
φιλιά!