Επιμένω να πιστεύω
Ότι η θέση ενός ποιητή αυτή τη στιγμή
Είναι ο δρόμος
Πρέπει να επιτεθείς
Στους πύργους από ελεφαντοστούν
Ισοπεδώνοντάς τους
Κηρύσσοντας
Κατάσταση έκτακτης ανάγκης
Όταν αφήνομαι
Να μυξοκλαίω για τη μιζέρια μου
Εάν αυτή η μιζέρια
Δεν είναι δική σου
Τότε αναγνώστη
Χτύπα με
Δεν υπάρχει άλλη
Απούσα ποίηση
Τόσο βιαστικά γραμμένη στον τοίχο.
*Ποίημα ανωνύμου για τα γεγονότα του Γαλλικού Μάη του 1968.
Μετάφραση Δημήτρης Τρωαδίτης.
http://tokoskino.wordpress.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου