Αναγνώστες

Γιατὶ τὸ ξέρω· πιὸ βαθιὰ κι ἀπ᾿ τὸν πηχτὸν ἀστρόφως, κρυμμένος σὰν ἀετός, μὲ περιμένει, ἐκεῖ ποὺ πιὰ ὁ θεῖος ἀρχίζει ζόφος, ὁ πρῶτος μου ἑαυτός... ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ

Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2014

ΠΕΡΠΑΤΩ ΚΑΙ ΧΑΝΩ ΤΙΣ ΕΝΔΙΑΜΕΣΕ ΖΩΝΕΣ




Περπατώ και χάνω τις ενδιάμεσες ζώνες.

Αντιλαμβάνομαι τα πλησιέστατα μόνο

ή τα απώτατα.



Αυτή η ριζική εναλλαγή των αισθημάτων

ή μπορεί και ατή η ανάδυσή τους σε αίσθημα διακριτό

μου επιβεβαιώνει την υποψία

ότι το πραγματικό

μόνο στα άκρα υφίσταται.



Το άπειρο δεν είναι σε όλα τα μέρη εξ ίσου άπειρο.

Στις στιγμές του τις πιο έντονες

οι πιο μεγάλες αποστάσεις απορροφώνται μεταξύ τους.

Το μεγαλύτερο μάθημα του απείρου

είναι ότι μερικές φορές δεν μπορεί να είναι άπειρο.


http://alonakitispoiisis.blogspot.gr/
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.


Δεν υπάρχουν σχόλια: