Ε λ ε ύ θ ε ρ η !
(φωτογραφία Υιώτας)
ΕΛΕΥΘΕΡΗ
(στην Θεανώ Παπάζογλου-Μάργαρη, Σικάγο, 2-3/11/1991)*
Ελεύθερη, σαν τον άνεμο,
η ψυχή σου θα φτερουγίζει.
Τώρα δεν θα φοβάσαι το εκτυφλωτικό
φως, το πηχτό σκοτάδι, τις αποστάσεις
ανάμεσα στους χώρους, και τους
ανθρώπους που αγάπησες.
Οι φωτιές της Σμύρνης, τα γκρεμισμένα αγάλματα, η αλλοφροσύνη του ξεριζωμού, δεν θα πονούν πια τα μάτια σου.
Το πνεύμα σου θα επισκεφθεί με αγάπη
ό,τι γήινο γνώρισες κι όσα καλέσματα
θα σου κάνουν αυτοί που σε γνώρισαν.
Ανεξίκακη θα αιωρείσαι,
όσες χαρές κι
αν σου στέρησαν.
Στη μεταβατική
εποχή τού Φθινοπώρου, με τις
αλκυονίδες μέρες
και τα ινδικά
καλοκαίρια -όπου της Άνοιξης τα
λούλουδα θαρρείς ανέβηκαν στα
δέντρα τα φύλλα βάφοντας σε χρωματικό πανηγύρι-
η ψυχή σου ευφραίνεται.
Με
ένα κόκκινο μαντήλι δεμένο σε γραφίδα
ευαίσθητη, θα γράφεις στην ποίηση που
δεν έγραψες και θα ανεμίζεις ευχές σε
όσους μέστωσαν την ζήση σου, σε
όσους γέμισαν τις ώρες
της περισυλλογής σου.
Στο αιθέριο ταξίδι σου, να αγγίξεις
τα σύννεφα.
Στο λευκό και πιο ανάλαφρο, θα σε περιμένει η σκέψη μας
για το «Καλό Κατευόδιο».
2 σχόλια:
Πόσα "ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ" να γράψω! Στρατή μου!
Με τιμάς,
κι εγώ συγκινούμαι.
Απλά, σκέπτομαι ότι σε γνώρισα με μια Ψυχή που Άξιζε να την αγαπούμε και να σεβόμαστε την προσφορά της στα Γράμματα της Διασποράς.
Αυτός -πιστεύω- είναι ο αέναος κύκλος του καθαρού νου και της γνήσιας καρδιάς.
Πάντα με την δική μας Αγάπη,
Ποιητή μου.
Υιώτα
"αστοριανή"
Νέα Υόρκη
Έχεις ένα δικό σου τρόπο να αιωρείσαι- κι <αυτό είναι που μ' αρέσει: αυτός ο μετεωρισμός που σε κάνει ποιήτρια αυθεντική και που έχεις στίγμα στους ουρανούς των στίχων..
Φιλιά..
Δημοσίευση σχολίου