[Ελάτε Να Γράψουμε Μαζί Αυτό Το Ποίημα]

 

 

Ας σταματήσουμε να μιλάμε ή να κάνουμε οτιδήποτε για ένα λεπτό. 

Όχι για ένα λεπτό. Επί τρία λεπτά, ίσως πέντε λεπτά. 

 

Υπάρχει μια γέφυρα εκεί.

Πείτε μου για τους ανθρώπους που έχτισαν τη γέφυρα. 

Τι είναι “η ελεύθερη οικονομία»; 

Τι σημαίνει η αρχαία λέξη αγορά, σήμερα;

Πού θα κρύψω τους λογαριασμούς του ρεύματος για να μην λήξουν; 

 

Πόσο σας θαυμάζω! 

Μπορείτε να με βοηθήσετε να γράψω αυτό το ποίημα;

Μπορώ να σας βοηθήσω να το διαβάσετε. 

 

Ποιος είναι ο αυτόματος πωλητής ποιημάτων; 

Αυτός που γαβγίζει και κάνει το σκυλί;

 

Χρειάζομαι κάποια ατελείωτα να μ’ αγκαλιάζει. 

 

Ο ωκεανός δεν είναι πραγματικά πολύ μακριά. 

Ελάτε στα δυτικά με αυτό τον καιρό της βροχής. 

 

 

 

Βρέχει. 

Όπως στα καλλιγραφήματα του Apollinaire.

 

Η Revlon αγαπάει τη γυναίκα μου.

Η Revlon αγαπάει την ερωμένη του.  

Η καλλυντική θλίψη τους δεν είναι αποκλειστική.

 

Τι διαβάζετε; 

Σε ποιο στυλ θα θέλατε η υγρασία να εισβάλει στο ποίημα; 

Με νοιάζει, αλλά όχι πολύ. Μπορείτε να καπνίσετε ένα πούρο. 

Μπορείτε να μου κάνετε κριτική.

Γνησιότητα δεν σημαίνει πίστη. 

 

Ας πούμε τώρα, τι σημαίνει μια κοντή φούστα! 

Ίσως λίγη ασέλγεια.

Σπέρμα πηχτό που κυλά στους μηρούς. 

Λαμπρούς λαχανιασμένους οργασμούς.

 

Ας δώσουμε έναν ορισμό για το φεγγάρι.

 

Το φεγγάρι είναι ένα όστρακο.

Ένα αιδοίο αψηλάφητο.

Ένα μελισσοκομείο χωρίς μελίσσια.

Περιμένει την παρουσία του θηλυκού για να κρυσταλλώσει.

Περιμένει δημόσια ουρητήρια και διαφημίσεις.

Χαρτάκια τσιγάρων, ρούμι, ακροβάτες, ιπποδρομίες.

 

 

 

Δεν μπορώ να μη μιλήσω για τους περισσότερους ανθρώπους. 

Ας με τρώνε ζωντανό. 

 

Ο έρωτας έχει πολλά ποδάρια.

 

Ποιος είμαι, ούτως ή άλλως; 

Κοιτάζω όλη μέρα, μέσα σας. 

Κι ας φαίνεται πως εσείς κοιτάτε μέσα μου.

 

Μπορεί να ποθείτε μια μικρή επίσκεψη στην Pizza Hut! 

Μπορεί να ποθείτε να λαχανιάσετε!

Μπορεί να ποθείτε να με διαβάσετε!

Μπορεί να ποθείτε να ελεήσετε τους φτωχούς αφού δεν είστε στη θέση τους.

 

Είμαι γεμάτος χαρά από τον ήλιο! 

Ο ήλιος προσφέρει χαρά και καρκίνο του δέρματος.

 

Η χελώνα προχωράει, αλλά ο αστακός μένει πίσω. 

Η βραδύτητα έχει κερδίσει το παιχνίδι! 

Λοιπόν, μόνο εσείς κι εγώ προχωράμε μπροστά! 

Κερδίζουμε όλους τους αγώνες γιατί δεν αγωνιζόμαστε.

Μονάχα προχωράμε μπροστά.

 

Εργάζομαι τόσο όσο για να εξασφαλίσω λίγη τεμπελιά.

Και πολλοί διαβάζουν κρυφά αυτό το ποίημα.

Δεν θα το ανακοινώσουν πουθενά.

Θα το κρατήσουν μέσα τους μυστικό. 

 

Εσείς όμως ελάτε.

Ελάτε να γράψουμε μαζί αυτό το ποίημα.

 

Αν θέλετε μπορούμε να πάμε εκεί 

όπου υπάρχει λίγο περισσότερο φως.