Η ελεύθερη επιφάνεια των χειλιών σου– ποιος νοιάζεται για ρόλους –
κάθε πνοή, κάθε θέση ό,τι μ’ ανυψώνει στο δικό σου βυθό
ακολουθώ τις γραμμές π’ ορίζει το δάκρυ π’ αφέθηκε να κυλήσει
ζηλεύω την τροχιά π’ ακολουθεί
δυο θηλές
δυο κινούμενα σημεία σ’ αναζήτηση τ’ άλλου στόματος
δυο φλεγόμενα σώματα σ’ απόσταση ικανή να περικλείσει
κάθε ρευστό μονοπάτι στην ίδια ρευματική γραμμή
π’ ακολουθεί κάθε στάλα ιδρώτα
δυο κορμιά οι κοίτες του ποταμού
– η κιβωτός μου αιωρείται σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας –
να γλιτώσω τον κατακλυσμό από ξεκούρδιστες μέρες και χαμένα οκτάωρα
το ίδιο παρθενικό ταξίδι στην κάθε φορά επαναλαμβανόμενη διαδρομή
το αίμα στενεύει στις φλέβες
ρέει πιο γρήγορα
προσανατολίζει τις νύχτες στο διάβα σου
βαθμονομεί ό,τι απέμεινε
κάθε σου άγγιγμα μεταφέρει το ηδονικό σου χάδι αναλλοίωτο
σε κάθε στοιχειώδη επιφάνεια του κορμιού μου ασκείται διαφορετική πίεση
κάθε σου φιλί κλείνει τους διακόπτες που με συνδέουν με τη πραγματικότητα
δυο σώματα αβαρή αιωρούνται το ένα πάνω στο άλλο
δε φοβάμαι
- δεν –
κι αν νιώθεις να παραβιάζουν τους νόμους π’ επιβάλλουν τη δική τους κρίση
– εγώ επιμένω να σ’ αγκαλιάζω σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας –
σταγόνες ρέουν ασταμάτητα σχηματίζοντας υδάτινα μονοπάτια
– κολυμπώ αντίθετα στο ρεύμα –
ο έρωτάς σου καταλαμβάνει όλο το χώρο της καρδιάς μου
ολισθαίνω σε κάθε δυνατή διαδρομή ακολουθώντας τα χνάρια π’ απλώθηκαν στο διάβα μου
– ρευστός κι εγώ –
λιπαίνομαι να ελαττώσω το ιξώδες απ’ αργόσυρτες ώρες
κινούμαι τόσο αργά
– βρίσκομαι μόνιμα στο ίδιο σημείο –
το ρολόι κλειδώνει τους δείκτες στην άκρη των ματιών σου
κάθε παράπλευρη εικόνα φαντάζει ανύπαρκτη
τα ρευστά τοιχώματα του κόσμου μου οριοθετούν δυο στήθη
οι θηλές σου σύνορα δίχως φράχτες
η πίεση π’ ασκούν τα λαγόνια σου καθώς κλειδώνουν
πολλαπλασιάζεται σε κάθε μου νευρώνα
ανασαίνω βαθιά εισπνέοντας τ’ οξυγόνο π’ εκλύεις
αποβάλλω το διοξείδιο απ’ επάλληλες μέρες
καταδύομαι στο βυθό π’ αντιφεγγίζει μονάχα για μένα
στην ακτή σου μαζεύω στιγμές – εγώ ο συλλέκτης στιγμών –
να τις αποθηκεύσω σε φιάλη να ταξιδεύει στο χρόνο
ταλαντεύομαι σε θέσεις π’ αυξάνουν σε πλάτος συνέχεια
(είμαι) ποτάμι π’ εκβάλλει στη δική σου μοναδική θάλασσα. http://www.bibliotheque.gr/article/53599
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου