Αναγνώστες

Γιατὶ τὸ ξέρω· πιὸ βαθιὰ κι ἀπ᾿ τὸν πηχτὸν ἀστρόφως, κρυμμένος σὰν ἀετός, μὲ περιμένει, ἐκεῖ ποὺ πιὰ ὁ θεῖος ἀρχίζει ζόφος, ὁ πρῶτος μου ἑαυτός... ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ

Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2016

Ζωντανό ρόδο


...........................
Ότι λάτρεψα 
ήταν ένα ποτήρι 
κόκκινο κρασί 
στο ανέφελο της αγάπης 
το ήπια 
σαν ζωντανό ρόδο
που έσπερνε 
τα φύλλα του 
στον άνεμο 
δίχως τέλη
Στη μυρουδιά του
γιόρτασα την άνοιξη
κι ετσι έμαθα 
να μιλω στα αγέραστα χρόνια 

δεν υπάρχει ζωή χωρίς νότα
μα ακόμα κι απ την σιωπή της 
μαθαίνεις να τραγουδάς

Δεν υπάρχουν σχόλια: