Αναγνώστες

Γιατὶ τὸ ξέρω· πιὸ βαθιὰ κι ἀπ᾿ τὸν πηχτὸν ἀστρόφως, κρυμμένος σὰν ἀετός, μὲ περιμένει, ἐκεῖ ποὺ πιὰ ὁ θεῖος ἀρχίζει ζόφος, ὁ πρῶτος μου ἑαυτός... ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ

Δευτέρα 27 Μαρτίου 2017

ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΟΡΤΑ ΠΟΥ ΧΤΥΠΑΝΕ



Πρωί Κυριακής. Οι πάστορες
διασχίζουν τους δρόμους της γειτονικής παραγκούπολης
κουβαλώντας τη σωτηρία από σπίτι σε σπίτι.
Σε κάθε πόρτα που χτυπάνε αφήνουν
έντυπα με τη γεωγραφία του ουρανού
και συνταγές προσευχής και ανακούφισης από τις αμαρτίες,
ενώ τα σκυλιά τούς δοκιμάζουνε την κατηγορική τους πίστη.
(Ετούτα είναι η αλήθεια των Γραφών
σε τούτο ’δω το προάστιο του πλανήτη
όπου η φτώχια είναι τιμωρία καθημερινή.)
Μετά, με ήσυχη συνείδηση, με γαλήνη
ότι έχουν διακονήσει τον Κύριο, απομακρύνονται
εν μέσω αναγγελμάτων καταστροφής επικειμένης
και αλυχτημάτων που καθόλου δεν τους εγγυώνται
την επιστροφή τους ποτέ εκεί.


Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
http://alonakitispoiisis.blogspot.gr/

Δεν υπάρχουν σχόλια: