Αναγνώστες

Γιατὶ τὸ ξέρω· πιὸ βαθιὰ κι ἀπ᾿ τὸν πηχτὸν ἀστρόφως, κρυμμένος σὰν ἀετός, μὲ περιμένει, ἐκεῖ ποὺ πιὰ ὁ θεῖος ἀρχίζει ζόφος, ὁ πρῶτος μου ἑαυτός... ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ

Σάββατο 24 Ιουνίου 2017

Ελεγεία για τον πατέρα μου, που δεν είναι νεκρός "Elegy for my father who is not dead"



Μια μέρα θα σηκώσω το τηλέφωνο
και θα μου πουν ότι ο πατέρας μου είναι νεκρός.
Αυτός είναι έτοιμος.
Μέσα από τη βεβαιότητα της πίστης του, μιλάει
για τον κόσμο πέρα από αυτόν τον κόσμο
λες και η θέση του εκεί έχει ήδη
εξασφαλιστεί. Υποπτεύομαι πως θέλει να φύγει,
αργά αλλά σταθερά - μια νέα επιθυμία
για ταξίδια φουντώνει, μια λαχτάρα
να δει νέους κόσμους. Ή παλαιότερους.
Πιστεύει πως όταν έρθει η ώρα να τον ακολουθήσω
θα με πάρει στην αγκαλιά του και θα γελάσει,
όπως έκανε τη μέρα που έφτασα στον κόσμο.
Δε νομίζω πως έχει δίκιο.
Αυτός είναι έτοιμος. Εγώ όχι. Δεν μπορώ
να πω απλά ένα αντίο χαρούμενα
λες κι αναχωρεί για ένα ταξίδι
που θα κάνει το δικό μου μελλοντικό ταξίδι ασφαλές.
Βλέπω τον εαυτό μου στην προβλήτα, πεπεισμένο
ότι το πλοίο του θα βυθιστεί, ενώ εκείνος ακράδαντα πιστεύει
πως θα τον δω να στέκεται στο κατάστρωμα
και φωνές και νεύματα και Καλώς όρισες.

μετάφραση: Alexandra Sotirakoglou

Δεν υπάρχουν σχόλια: