"Του Έρωτα " [Της αγάπης μαχαιριά]

Αϊ σκοτεινό φως
τρεμάμενο αίμα του Έρωτα 
μες στη γητειά σου απολησμόνησα
τους φονιάδες καιρούς
γέννησα ρόδινα μωρά
σε αστερωμένο μέλλον.

Αϊ της αγάπης μαχαιριά
στης νιότης το κρουστό κορμί
πληγή που ανάβλυζε
ευωδιές φιλιών
και μουσική
ντύνοντας το γυμνό έρημο κόσμο.

Απόψε
μέσα στης μνήμης τα βαθιά βελούδα
κυλιέμαι και σε καλώ
με τη φωνή την απερίγραπτη
των απαρηγόρητων
τη γυάλινη, χλωμή φωνή
των διψασμένων που αγαπούν τη δίψα τους
κι ας ξέρουν πως
όλες τις θάλασσες και τα ποτάμια κι αν θα πιούν
ποτέ τους δε θα ξεδιψάσουν.