Καμία δροσερή βούληση δεν επισκεύασε τη διεσταλμένη της αφθονία
ενώ ανέδιδε με το άρωμά της την τέλεια πεποίθηση που έτρεφε
για κάποιο καθολικής τάξεως συναίσθημα,
για την ήρεμη πρόκληση μιας ασθενικής βιολέτας,
ώσπου να σκοντάψει με το ξερό της σχήμα και να πέσει –
με τα κοφτερά ψίχουλα ενός παράλληλου ίσκιου,
με τους κολλώδεις μίσχους, τον ωχρό βασανισμό
και με όλη αυτή την εντελώς ξεφτισμένη εμφάνιση
που τόσο μοιάζει στην αξιοπρέπειά μας και στην τύχη μας.
Τώρα, η απώλεια διεγείρει τη φαντασία να αποστάξει
ένα αερώδες και αθώο ματσάκι πασχαλιές,
μια στρατηγική καμπή της ψευδαίσθησης,
να χρησιμοποιήσει τα απαραίτητα χαλασμένα δόντια
ενός δικαίου μέλλοντος προκειμένου
να αξίζει κάθε λαμπρότητα η όποια σπατάλη.
http://alonakitispoiisis.blogspot.gr
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου