Σ’ ΕΝΑΝ ΜΟΝΟΛΟΓΟ ΤΟΥ ΤΟΜΑΣ ΜΠΕΡΝΧΑΡΤ

Μελαγχολία
όταν σε σένα γυρίζουν
οι ίδιες λέξεις
σ’ επισκέπτονται οι νεκροί σου
σε βασανίζουνε πράγματα
που δεν υπάρχουν

Μελαγχολία να ψάχνεις
ανθρώπους που επινοείς
την επινοημένη σου πραγματικότητα

Μελαγχολία

στροβιλίζεται γύρω σου πίσω
από κλεισμένα βλέφαρα
τόσο φωτεινή σαν να μην υπήρχε
τίποτ’ άλλο πάρεξ το απέραντο
ερεβώδες φως

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.