«Δεν ξέρω ποιος είμαι. Ίσως να μην είμαι κανένας.....»

__________

Είμαι εκείνος που ξεφύλλιζε εγκυκλοπαίδειες, 
ο όψιμος μαθητής με τους άσπρους
ή γκρίζους κροτάφους, έγκλειστος σ' ένα σπίτι
γεμάτο βιβλία δίχως γράμματα…

Είμαι, σιωπηλοί μου φίλοι, αυτός που ξέρει
πως άλλη τιμωρία από τη λησμονιά δεν υπάρχει
ούτε κι άλλη συγγνώμη.

Είμαι κάποιος που δεν είναι κανένας, εκείνος που στον πόλεμο
δεν έπιασε σπαθί. Είμαι αντίλαλος, λήθη, τίποτα.

Νύχτωσε. Κανείς άλλος δεν υπάρχει. Πρέπει
το άχαρο σύμπαν μου να δημιουργήσω με το στίχο.

Χόρχε Λουίς Μπόρχες, 

Ποιήματα, εισαγωγή, ανθολόγηση, μετάφραση, σημειώσεις: 

Δ. Καλοκύρης, εκδόσεις Πατάκη