Αναγνώστες

Γιατὶ τὸ ξέρω· πιὸ βαθιὰ κι ἀπ᾿ τὸν πηχτὸν ἀστρόφως, κρυμμένος σὰν ἀετός, μὲ περιμένει, ἐκεῖ ποὺ πιὰ ὁ θεῖος ἀρχίζει ζόφος, ὁ πρῶτος μου ἑαυτός... ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ

Δευτέρα 26 Αυγούστου 2019

Carl Sandburg | ΙΙΙ ποιήματα








Απόδοση – Παρουσίαση: Μαργαρίτα Παπαγεωργίου




III)
ΓΛΩΣΣΕΣ
Δεν υπάρχουν χειρολαβές σε μια γλώσσα
Από όπου οι άνθρωποι να την κρατήσουν
Να σημειώσουν σημάδια να μη λησμονηθεί.
Ένας ποταμός είναι, αυτή η γλώσσα,
Μια φορά στα χίλια χρόνια
Αρχίζει μια νέα πορεία
Αλλάζοντας τη διαδρομή της προς τον ωκεανό.
Φερτά υλικά απ’ τα βουνά
Κινούνται προς τις κοιλάδες
Κι από έθνος σε έθνος
Διασχίζουν σύνορα και αναμειγνύονται.
Οι γλώσσες πεθαίνουν σαν ποταμοί.
Οι λέξεις που τυλίγονται στη γλώσσα σου σήμερα
Και σπάνε σε σχήματα της σκέψης
Ανάμεσα στα δόντια και τα χείλη σου καθώς μιλάνε
Τώρα και σήμερα
Θα απογίνουν ξέθωρα ιερογλυφικά
Δέκα χιλιάδες χρόνια από τώρα.
Τραγούδα – και τραγουδώντας – θυμήσου
Το τραγούδι σου πεθαίνει και αλλάζει
Και δε θα είναι εδώ και επ-αύριον
Περισσότερο απ’ τον άνεμο
Που φυσούσε δέκα χιλιάδες χρόνια πριν.

LANGUAGES
There are no handles upon a language
Whereby men take hold of it
And mark it with signs for its remembrance.
It is a river, this language,
Once in a thousand years
Breaking a new course
Changing its way to the ocean.
It is mountain effluvia
Moving to valleys
And from nation to nation
Crossing borders and mixing.
Languages die like rivers.
Words wrapped round your tongue today
And broken to shape of thought
Between your teeth and lips speaking
Now and today
Shall be faded hieroglyphics
Ten thousand years from now.
Sing—and singing—remember
Your song dies and changes
And is not here to-morrow
Any more than the wind
Blowing ten thousand years ago.

Από Chicago Poems- Other Days 1916

Ο Καρλ Σάντμπεργκ/Carl Sandburg (Ιλινόι, 6 Ιανουαρίου 1878 – Βόρεια Καρολίνα, 22 Ιουλίου 1967) ήταν αμερικάνος ποιητής, ιστορικός και μυθιστοριογράφος. Καταγόταν από οικογένεια φτωχών Σουηδών μεταναστών. Αναγκάστηκε από μικρός να κάνει πολλές σκληρές δουλειές, παράτησε το σχολείο στα 13, συμμετείχε για λίγο στον ισπανοαμερικάνικο πόλεμο, αλλά τελικά κατάφερε μετά από χρόνια να τελειώσει το σχολείο και να παρακολουθήσει μαθήματα στο Πανεπιστημιακό Κολέγιο Λάμπαρντ (λατινικά, αγγλική φιλολογία, απαγγελία, δράμα και ρητορική). Το 1913 εγκαταστάθηκε στο Σικάγο όπου συνεργάστηκε με την εφημερίδα «Chicago Daily News». Με την γυναίκα του Lilian Steichen /¨Paula¨ Sandburg αποφάσισαν να ζήσουν σε ένα αγρόκτημα (Connemara), όπου εκείνη ασχολήθηκε με το εκτρέφει κατσίκες για το γάλα τους. Απόκτησαν τρεις κόρες (Margaret, Janet, Helga). Ο Σάντμπεργκ εργάστηκε για 25 χρόνια ως δημοσιογράφος (κοινωνικό ρεπορτάζ, κριτικές κινηματογράφου, χρονογράφος). Ήταν ταγμένος στα πολιτικά, και αγωνιζόταν για τα δικαιώματα των γυναικών, των μαύρων, της εργασίας, και κατά της θανατικής ποινής και της παιδικής εργασίας.
Για τις πρώτες του δυο ποιητικές συλλογές Chicago Poems (1916), και Cornhuskers (1918) έλαβε βραβείο Πούλιτζερ το 1919. Στην ποίησή του βρίσκει κανείς την ιστορία της Αμερικής, ιδιαίτερα του Σικάγο που γίνεται το σύμβολο της αστυφιλίας, των εργατών και των νέων μεταναστών.Η ανθολογία του American Songbag (1927)με αμερικάνικα δημοτικά τραγούδια είχε μεγάλη επιτυχία και συχνά ο ίδιος τραγουδούσε με μια κιθάρα σε ποιητικές συναντήσεις.
Εξέδωσε συνολικά 11 ποιητικές συλλογές, ανάμεσά τους και ποιήματα για παιδιά, και έμεινε γνωστός για τον ελεύθερο στίχο και τη λαϊκή, απλή γλώσσα. Ποιήματά του διαβάζονταν στα σχολεία κι είχε γίνει θρύλος εν ζωή.
Έγραψε και ιστορικά βιβλία για τον Αβραάμ Λίνκολν για τα οποία βραβεύτηκε με το Βραβείο Πούλιτζερ Ιστορίας και εξελέγη μέλος της Αμερικάνικης Ακαδημίας Τεχνών και Γραμμάτων. Το 1950 έλαβε κι άλλο βραβείο Πούλιτζερ για την συγκεντρωτική έκδοση των μέχρι τότε ποιημάτων του, Complete Poems. Είχε προταθεί για βραβείο Νόμπελ επτά φορές.

https://exitirion.wordpress.com/2019/08/25/carl-sandburg-3poems/#more-8068

Δεν υπάρχουν σχόλια: