Ανιλίνη [Οι στίχοι είναι σφαίρες]

Κάποτε έγραφες ποιήματα
κι ούτε θυμάσαι που τα έκρυψες.

Μα οι στίχοι είναι σφαίρες...
τις ξεχνάς όταν γυρίσεις στη ρουτίνα
της ειρήνης,

ξεδιπλώνεις κάποιο ρούχο
και ξεφεύγουν στο πάτωμα,

θέλεις να κοιτάξεις στην καρδιά σου
κι απροσδόκητα καρφώνονται στα μάτια σου,

τις νύχτες πυρώνουν μέσα στα όνειρά σου,
κι όταν δακρύζεις, οπλίζει μέσα σου
το ποίημα ετοιμοπόλεμο.


© Θοδωρής Βοριάς
http://vorias.blogspot.com/
Οκτώβριος 2019