Το Όνομα της Πατρίδας,

Η πατρίδα μου είναι πανύψηλη.
Δεν μπορώ να γράψω ένα γράμμα μην ακούγοντας
τον άνεμο που έρχεται απ' το όνομά της.
Η ακανόνιστη μορφή της την κάνει πιο ωραία
γιατί προκαλεί πόθους να τη σχηματίσεις, να την κάνεις
σαν ένα μωρό που του μαθαίνουν να μιλάει,
να λέει λόγια τρυφερά κι αληθινά
σε κείνους που του δείχνουν τους κινδύνους του κόσμου.

Η πατρίδα μου είναι πανύψηλη.
Γι αυτό λέω πως τ' όνομά της διαλύεται
σ' εκατομμύρια πράγματα για να τη θυμάμαι.
Το έχω ακούσει να ηχεί στα σαλιγκάρια τ' ασταμάτητα.
Ερχότανε με τα άλογα και τις φωτιές
που τα μάτια μου είχαν δει και θαυμάσει.
Το έφερναν τα όμορφα κορίτσια στη φωνή
σε μια κιθάρα.

Η πατρίδα μου είναι πανύψηλη.
Δεν μπορώ να τη φανταστώ κάτω από τη θάλασσα
ή να κρύβεται κάτω από την ίδια τη σκιά της.
Γι αυτό και λέω πως πέρα από τον άνθρωπο,
απ' την αγάπη που μας δίνουνε με κουταλιές,
από την ζωντανή παρουσία του πτώματος
καίει συνέχεια το όνομα της πατρίδας.

Μετ. Βασίλης Λαλιώτης..