Ακούω τον θόρυβο διερχομένου οχήματος
Μεσημεριανή νωθρότης
Καρύδια με μέλι
και ουρανός με εκρηκτικούς σχηματισμούς σύννεφων
Μαξιλάρι με κεντίδια
Ο υαλοβάμβακας τέλειο μονωτικό τοίχων
Να ήταν και συναισθημάτων !
Η ώρα καταθέτει τα όπλα της
Δεν έχει αντιπάλους
Ούτε εγώ εχθρούς
Μόνον ένα δύσκαμπτο σήμερα μολύβι
Δεν ξέρει τί να περιγράψει
Φενάκη όλα
γράφει
Σκύβω μετανοιωμένη που το κρατώ
Ωραία λέξη
Τουλάχιστον καλύτερη από την οδυνηρή
συνώνυμή της
Στην ακινησία του χρόνου
γκρεμίζομαι πανικόβλητη
στα κατώγεια της μνήμης
Πλημμύρισαν κάποτε
και λυτρώθηκα
Έκτοτε
προσεύχομαι συνεχώς
για έναν ακόμη κατακλυσμό
Μεσημεριανή νωθρότης
Μα εντός
προμηνύεται καταιγίδα
Ίσως εισακουστεί η προσευχή μου
αυτή τη φορά...
[ Φ.Β. 02002909 ''ΣΤΙΧΟΙ ΑΛΥΤΡΩΤΟΙ'' 2017-19]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου